Cikli poetik: Dritë në pluhur

🕯️ “Ka dritë që lind nga brenda, edhe kur bota jashtë është pluhur dhe errësirë.”
—
🌫️
Kam parë dritë në pluhur,
aty ku askush s’mund të shihte.
Një grimcë që ndriçonte
mes rrënimeve të përditshme.
–
S’ishte rreze dielli,
as reflektim dritash të huaja –
ishte një kujtim i vogël,
që nuk pranonte të vdiste.
–
Në fundin e qelisë,
ku fjala gufon si burim i heshtur,
ajo grimcë drite më përshëndeti
si një mik i vjetër që s’më harroi.
–
S’kisha shkrim,
as letër, as laps.
Por fjala u ngjit në mur,
si pluhur i shenjtë mbi kujtesën.
–
Kështu i ruaj ditët:
me dritë të paemër
që mbetet në ajër,
edhe kur fryma ndalet për pak.
–
Sepse ndonjëherë,
edhe dhimbja bëhet dritë –
nëse s’e fshijmë me dorë
si pluhur të zakonshëm.
–
—
#DritëNëPluhur
#PoeziNgaBurgu
#ShpirtINdezur
#GencSefa
#ZemërNëPranga
#FjalaQëNukHumb
#LiriNëMendje
–
📝 Në çdo mur mund të shkruhet një jetë –
edhe kur mungon letra.
🕊️ Ka grimca drite që mbijetojnë atje ku
shpirti nuk dorëzohet.
🙏 Faleminderit që ecim bashkë në këtë
udhë të fjalës dhe dritës.