Këto janë vetëm disa emra të lashtë të vendbanimeve dhe krahinave ku janë shtrirë të parët tanë pellzgë-ilirë, dardanët, trakët (besët), pajonët, epirotët, maqedonët (Emadhia) dhe fise të tjera.
Si ka mundësi të mbajë të njëjtin emër (në gjuhën e lashtë shqipe) provinca e Rasës (Racha) në shtetin e sotëm të Gjeorgjisë (Guria), ndërsa me emrin e krahinës së lashtë të Rasës së Dardanisë, propaganda serbe të krijojë rrenën e madhe të historisë, fillet e shtetit serb t’i lidhë me të kaluarën e kësaj krahine Dardane? Edhe sot ekzistojnë vendbanime dhe rajone me këtë emër, zakonisht në kryeqytetet e lashtë të Mbretërisë së Dardanisë, në Ohër, Shkup etj., sikurse edhe në rajonin mes Kaukazit të Madh dhe Detit të Zi, ku janë ngulitur fiset e lashta pellazge-ilire, dardane, trake e pajone pas Luftës së Trojës dhe nga ekspeditat ushtarake të Lekës së Madh.
Përvoja na ka mësuar se pushtuesit gjithmonë e kanë shkruar historinë, por jo mbi rrena kaq të mëdha, sa edhe emrat e vendbanimeve të lashta dhe të krahinave të paraardhësve pellazgë-ilirë të shqiptarëve të quhen sllave, greke e të huaja!