Por, çfarë ka ndodhur dhe çfarë ndodh sot me sistemin arsimor në trojet tona?
Korrupsioni, nepotizmi dhe fiktiviteti janë dukuri mjaft të përhapura në sistemin e arsimit shqiptar. Përballë këtyre dukurive dhe këtij realiteti, kemi heshtur dhe vazhdojmë të heshtim pa e ditur se nga heshtja lindin përbindësha dhe gërmadha.
Shkatërrimi i sistemit tonë arsimor nuk ka ardhur nga jashtë. Atë e kemi shkaktuar vetë. E kemi shkaktuar përmes përfitimeve të vogla të çastit dhe indiferencës kolektive ndaj veprimeve korruptive, nepotike dhe ndërhyrjes së panevojshme të politikës në stafet dhe programet e shkollave dhe universiteteve të vendit.
Në shkolla dhe universitete ka kohë që është instaluar dhe funksionon një proces drejtimi dhe administrimi i përqendruar në pak duar, një proces i mbuluar me mister, me mungesë oponence dhe i mbarsur me frymë përjashtuese deri dhe denigruese për specialistët e ditur e të ndershëm të fushave të ndryshme. Janë krijuar dhe konsoliduar grupe të ngushta interesi, të formuar nga lidhjet e gjakut dhe krushqive, si rrathë koncentrikë.
Në këto kushte, mësuesit më të mirë, studentët më të mirë, specialistët më të mirë, njerëzit me moral e shpirt të pastër, u mërzitën, u mënjanuan dhe u lanë jashtë përfshirjes në proceset e shumëdëshiruara të arsimit dhe zhvillimit shoqëror.
Në vend të meritës dhe talenteve të reja, u rekrutuan njerëzit e afërt të drejtuesve, si gratë, shoqet, shokët, kushërinjtë, miqtë, madje, në shumë raste, djemtë dhe vajzat e këtyre drejtuesve, në një ditë të bukur u gdhinë si talente dhe u emëruan mësues, pedagogë apo edhe punonjës në zyrat e ngrohta të administratës. Këta djem e vajza “të zotë” e “me fat”, e kanë gjithçka më të lehtë sepse shkojnë dhe vijnë me babin dhe mamin në shkollën, universitetin apo çifligun e “trashëguar”.
Emërimet nepotike janë një “minë me sahat” në themelet e sistemit të arsimit në trojet tona, ndërsa titujt fiktivë që janë dhënë në vite, kanë zhvlerësuar aftësitë, shkencën, talentet, përpjekjet dhe gjithë inteligjencën e mirëfilltë të vendit. Ne do t’i vuajmë gjatë plagët e rënda të shkaktuara nga nepotizmi dhe korrupsioni në sistemin arsimor, por jam shumë i bindur se ata që janë pasuruar me fondet e arsimit, kurrë nuk do të jenë të lumtur. Pasuria e krijuar me fondet e vjedhura të arsimit, shkencës dhe kulturës, do të jetë ndëshkimi dhe mallkimi i përjetshëm hyjnor.
Shënim:
Redaksia, diplomacia. dk nuk e merr përgjegjësinë për pikëpamjet e autorit në shkrimin e botuar!
Respekt!