GAZETA SERBE: “ВРЕМЕ”,
Nr. 2309, Beograd, 28. Maj. 1928
27.05.1928
“Крал обилази населјеничке колоније око Скоплја”
(Krali vizitoi kolonitë e banuara përreth Shkupit), Shkup, 27 maj
Në mëngjes herët, në ora 8-30 min. pasi shëtiti në këmbë qytetin e Shkupit, Krali hyri në makinë, në përcjellje të Marshalit të Oborrit, kolonel z. Aleksandër Dimitrijeviq dhe Adjutantit, kolonelëve, z. Kërstiq dhe Saviq, dhe u nisën drejt Tetovës. Krali në Tetovë nuk u ndal, por menjëherë vazhdoi me makinën dhe eskortën e tij drejt Pollogut të Poshtëm – një ndër viset më të bukura të Sërbisë Jugore, vende këto të cilët Krali nuk ka patur mundësi për t’i vizituar më herët.
Rruga përshkon rrëzë Sharrit me pyje të dendura të gështenjave hijerënda. Në lartësitë më të thella pikasen kurorat e bardha të dëborës, prej nga vërshojnë përroje të shumta që burojnë nga këto maja, duke përshkuar dhe ujitur tokat e plleshme të Pollogut, të cilat i mbulojnë kullotat dhe livadhet përplot me lule të çelura përplot hijeshi. Fshatra të rregulluara dhe të shquara me qëndresë të jashtëzakonshme, të cilët me asnjëfarë ushtrimi të dhunës dhe propagandës nuk u nënshtruan e, as nuk u gjunjëzuan, vazhdojnë të qëndrojnë përkrah njëri – tjetrit të lidhur këtu rrëzë Sharrit.
Krali fillimisht mësyu manastirin në Lesak, por pasi kaloi Çepçishtin dhe Neproshtenin, dhe i mahnitur nga pejzazhet e bukura të kodrinave të buta malore – me ultësirat e mbushulluara me pemë frutore, urdhëroi për të vazhduar derisa përshkonte rruga e kalueshme për automobilin. Duke kaluar përmes fshatrave Sllatinë, Tearcë, Dobrosht dhe Odri, Krali ndaloi makinën dhe u takua me banorët e tyre, të cilët u befasuan me pamjen mbresëlënëse të makinës, duke dalë nga shtëpitë e tyre, vraponin për t’iu qasur Madhërisë së tij, dhe, së paku, ta shijojnë kënaqësinë e të parit të madhështisë së makinës së Kralit. Në fshatin Begovisht i del përpara një plak i moshuar – vojvoda çetnik Antonije, me të cilin Krali u përshëndet dhe zhvilloi një bisedë tepër të ngrohtë, mbas së cilës e ftoi edhe në shtëpinë e tij. Pas një ndeje të shkurtë, kthehet në të njëjtën rrugë – i mahnitur me bukurinë e natyrës – me gjithë atë kolorit të magjishëm.
Fshati i fundit të cilin e përshkoi Krali, ishte Vratnica, ku përfundon rruga automobilistike dhe në afërsi duke u përshëndetur nga një grup minatorësh. Nga këtu vazhdon rruga me kuaj deri në Kaçanik, e cila së shpejti do të ndërtohet në vazhdim. Nga Vratnica Krali kthehet sërish. Banorët e të gjitha fshatrave përreth rrugës, pasi më patën kuptuar për kthimin në të njejtën rrugë, dalin edhe një herë për ta përshëndetur. Përgjatë gjithë rrugës, makina e Kralit u mbulua me lule e trëndafila.
Në ora 12 e 30 min. Krali kthehet në Shkup…”
(*Bëhet fjalë për Kralin e Serbisë, Aleksandar Karagjorgjeviq, 1888-1934)
ВРЕМЕТО КОГА СРПСКИТЕ КРАЛЕВИ ГИ ПОСЕТУВАА КОЛОНИЗИРАНИТЕ НАСЕЛБИ ВО ТЕТОВСКИОТ РЕГИОН
СРПСКИОТ ВЕСНИК: „ВРЕМЕ“,
Бр. 2309, Белград, 28 мај 1928
27.05.1928
„Кралот ги посетува населени колонии околу Скопје“,
Скопје, 27 мај
Рано наутро, во 8 часот и 30 минути, откако прошета низ Скопје пеш, кралот се качи во автомобил, во придружба на маршалот на дворецот, полковник г. Александар Димитријевиќ и аѓутантите, полковниците г. Крстиќ и Савиќ, и тргнаа кон Тетово. Кралот не застана во Тетово, туку веднаш продолжи со автомобилот и својата придружба кон Долни Полошки крај – еден од најубавите региони во Јужна Србија, места кои кралот дотогаш немал можност да ги посети.
Патот минува подножјето на Шара, покрај густи шуми со сеновити костени. На поголемите надморски височини се забележуваат белите врвови со снег, од каде што извираат бројни потоци кои течат низ плодната земја на Полошкиот крај, облевајќи ги ливадите и пасиштата покриени со разнобојни расцветани цвеќиња. Села уредени и познати по својата исклучителна истрајност, кои без никаква примена на сила или пропаганда не беа покорени, ниту пак се предадоа, сè уште стојат еден покрај друг, обединети под Шара.
Кралот најнапред се упати кон манастирот во Лесак, но откако ги помина Чепчиште и Непроштено, и фасциниран од прекрасните предели со благи ридести планини и долините полни со овошни дрвја, нареди патувањето да продолжи додека автомобилот можеше да поминува. Поминувајќи низ селата Слатина, Теарце, Доброште и Одри, кралот го запре автомобилот и се сретна со нивните жители, кои беа изненадени од впечатливиот изглед на возилото, па излегуваа од своите домови, трчаа да му пријдат на неговото Височество, со надеж барем да ја почувствуваат радоста од гледањето на кралскиот автомобил. Во селото Беговиште пред него излезе еден старец – четнички војвода Антоније, со кого кралот се поздрави и водеше топол разговор, по што го покани и во неговиот дом. По краток престој, се врати по истиот пат – воодушевен од природната убавина и целиот тој волшебен колорит.
Последното село низ кое помина кралот беше Вратница, каде завршува автомобилскиот пат и каде кралот се поздрави со група рудари. Оттука патот продолжува со коњи до Качаник, дел кој наскоро ќе се изгради. Од Вратница, кралот се враќа назад. Жителите на сите села покрај патот, откако дознаа дека се враќа по истиот пат, повторно излегоа за да го поздрават. По целиот пат, автомобилот на кралот беше покриен со цвеќиња и рози.
Во 12 часот и 30 минути, кралот се врати во Скопје…
(*Станува збор за кралот на Србија, Александар Караѓорѓевиќ, 1888–1934)