Në Sojevë lindi një dritë e dlirë,
Ramadani – flakadan i lirë,
Bir i Rexhepit, me dije i stolisun,
Me trup prej mali, me shpirt të brumosun.
–
Në shkollat e Ferizajit, rininë e kaloj,
Si yll n’dije, shkëlqyeshëm përfundoj.
Po s’qe mjaft me libra, kurrë s’u ngopë,
Se zani i Atdheut i rri, n’zemër e kokë.
–
Në ‘81-in, me dajën e vet,
Njazi Azemin, t’bashkuar si rrufetë,
Demonstratat i mbushën me za,
Për lirinë që priste me ardh’ kah na.
–
Jo veç mësues, po burrë me fjalë,
Me sport e kulturë – shembull i gjallë,
Në Çelik të Ferizajt la gjurmë n’fushë,
Me zemër shqipe, e me trupin prushë.
–
Kur shkolla u mbyll prej serbit t’zi,
Ai kurr s’u tut , po rrinte me rini,
Në Forumin Rinor i pari n’betejë,
Për liri, për flamur, për jetë me shpresë.
–
Në dhjetor ‘98, n’Jezerc kaloi,
Me “Ferrin” e lavdisë, idealin bashkoi,
Në Mahallë të Katundit, Pika Gjashtë,
Komandanti u bë, mburojë e tokës lashtë!
–
Në Brigadën “Ahmet Kaçiku”, flamur,
Si dritë në mjegull, si trim i urtë,
Ushtarët i stërviste me zemër zjarr,
Me nder, me rregull, me zjarr në varg.
–
S’thoshte “shkoni”, po “ejani me mue”,
Në ballë t’luftës, ku plumbi s’falë kurrë,
Në çdo përleshje, në çdo rrebesh,
Komandant Adidasi i pari përmes.
–
Në Negroc, në Akademinë e Trimnisë,
N’Emnin e Hamzë Jasharit t’Lavdisë,
Diplomoi me lavdi për çdo strategji,
Që armikun ta luftoj, deri n’vdekje për liri.
–
Me 5 maj, në një rrebesh, në vijën e parë,
Kur Jezerca përvëlohej, çdokund me zjarr,
U ngrit si shqiponjë me thirje kreshnike,
E ra prej një plumbi – nga dora armike.
–
Ra Adidasi, po s’u përkul,
U ba legjendë, u bë flamur e kullë,
Në Legjendas prehet, si fanar pashuar,
Se n’zemrat tona rron si dritë e amshuar!
—————————————————-

Ish ushtarak e juristë i diplomuar.
Luftëtar i Lirisë ,në UÇK, UÇPMB,
dhe në Lagjen e Trimave në Kumanovë.
I robëruar në emër të Atdhedashurisë 🇦🇱