Gjatë periudhës së sundimit jugosllav në Kosovë, regjimi serb përdori një rrjet të gjerë informatorësh shqiptarë për të shtypur çdo përpjekje për liri dhe organizime patriotike. Këta individë, të njohur si bashkëpunëtorë të sigurimit serb, ishin shpesh të privilegjuar nga policia dhe përdoroheshin për të spiunuar dhe dekonspiruar lëvizjet e rezistencës shqiptare. Një ndër emrat që përmendet në këtë kontekst është Nexhmedin Spahiu, i njohur me nofkën “CIGO”, i cili jo vetëm që nuk mori pjesë në demonstratat e studentëve të vitit 1981, por edhe punoi kundër tyre.
Sipas burimeve dhe dëshmive të ndryshme, Nexhmedin Spahiu ka qenë një bashkëpunëtor i ngushtë i sigurimit serb. Ai ishte një mbështetës i bindur i ideologjisë jugosllave dhe një ithtar i politikave të Josip Broz Titos, duke kundërshtuar çdo formë të nacionalizmit shqiptar. Për këtë arsye, ai përndiqte shokët dhe kolegët e tij që ishin të orientuar nga ideologjia enveriste dhe që kërkonin më shumë të drejta për shqiptarët në Kosovë.
Nofka e tij, “Cigo” apo magjupi ishte një përçmim që i atribuohej nga ata që e njihnin si bashkëpunëtor të serbëve. Ky epitet lidhej dukjen dhe me rolin e tij si një informator i zellshëm, i cili mbante “temperaturën” e çdo lëvizjeje patriotike dhe ia raportonte policisë serbe. Për më tepër, kjo nofkë mbante edhe një kuptim pezhorativ që tregonte përbuzjen e atyre që e shihnin si tradhtar të kauzës kombëtare.
Gjatë viteve 1981 dhe më tej, Nexhmedin Spahiu ndihmoi organet e sigurimit jugosllav në identifikimin dhe përndjekjen e studentëve, profesorëve dhe aktivistëve shqiptarë që frymëzoheshin nga ideologjia Enveriste dhe që kundërshtonin regjimin titist jugosllav. Ai i shihte ata si rrezik për rendin politik të kohës dhe përpiqej t’i dekonspironte duke i denoncuar tek autoritetet serbe.
Shumë prej atyre që u ndoqën nga sigurimi serb për shkak të informacioneve të tij u arrestuan, u torturuan ose u detyruan të largohen nga Kosova. Për regjimin, njerëz si Nexhmedin Spahiu ishin mjete të dobishme për të mbajtur popullsinë shqiptare nën kontroll dhe për të neutralizuar çdo përpjekje për liri dhe pavarësi.
Historia e spiunazhit dhe bashkëpunimit me okupatorin serb është një plagë e hapur në kujtesën kolektive shqiptare. Rasti i Nexhmedin Spahiut (“ Cigo”) tregon se si disa individë zgjodhën të ishin në anën e shtypësit, duke u bërë instrumente të persekutimit të popullit të tyre. Mbështetja e tij për Titon dhe ndihma që i dha regjimit serb në përndjekjen e enveristëve dhe patriotëve shqiptarë dëshmon për rolin e tij negativ në historinë e Kosovës. Dokumentimi i këtyre rasteve është i rëndësishëm për të kuptuar më mirë ndikimin e bashkëpunëtorëve të tillë dhe për të siguruar që histori të ngjashme të mos përsëriten në të ardhmen.
Sot Cigo-Magjupi i përkëdheluri i dikurshem i milicisë serbe,gëzon lirine dhe vazhdon ende me detyrën e vjetër,por pak më special,zhbërjen e identitetit të shqiptarëve ne kosovarë.