Për Kosovën, një vend i krijuar në vorbullën e konfliktit dhe i mbështetur nga shpresat e brishta të popullit të saj, posti ambasadorial i Shteteve të Bashkuara ka një peshë pothuajse të shenjtë. Prania e një diplomati amerikan simbolizon një aleancë historike, një konfirmim të sovranitetit të saj dhe një angazhim për të mbështetur udhëtimin e saj drejt demokracisë. Megjithatë, në ambasadorin Jeffrey Hovenier, Kosova ka gjetur jo një mbrojtës të aspiratave të saj, por një pararendës të përçarjes. Mandati i Hovenier-it është shënuar nga një seri veprimesh dhe mosveprimesh që jo vetëm kanë minuar qeverinë e Kosovës, por kanë tronditur vetë themelet e sovranitetit të saj. Diplomacia e tij, larg nga nxitja e bashkëpunimit, është përputhur vazhdimisht me agjendën e Serbisë të mbështetur nga Kremlini, duke lënë Kosovën të cenueshme, të ardhmen e saj të errësuar nga vprimtaria e lojës dyfytyrëshe të disa Perëndimit me Kosovën karshi Serbisë.

Trashëgimia e Përçarëse
Që nga fillimi i misionit të tij, Hovenier është shfaqur si një figurë paradoksale: një diplomat i ngarkuar me misionin e një shteti që e njeh Republikën e Kosovës i cili në fakt mori përsipër rrugën e fuqizimit të kundërshtarëve të saj në mënyrë implicite. Kritikat e tij publike ndaj qeverisë së Kryeministrit Albin Kurti dhe Presidentes Vjosa Osmani — të dy liderë të zgjedhur në mënyrë demokratike, nuk janë thjesht shkelje të rregullave diplomatike, por mbështetje të fshehura për ambiciet territoriale të Serbisë e cila po i bashkërendon taktikat e saj të manovrave agresive në Ballkanin Perëndimor me Kremlinin zyrtar.

Një nga ndërhyrjet më të dukshme të Hovenier-it ishte qëndrimi i tij kundërshtues ndaj hapjes së Urës së Mitrovicës, një strukturë që përfaqëson luftën e Kosovës për pajtim dhe unitet. Ura, e mbyllur që nga lufta, ka qenë një pengesë simbolike midis veriut me shumicë serbe dhe jugut shqiptarë. Qeveria e Kryeministrit Kurti, në përpjekje për të promovuar integrimin, kërkoi ta rihapte atë. Megjithatë, Hovenier, bashkë me disa diplomatë të tjerë perëndimorë, bllokuan këtë përpjekje, duke cituar shqetësime të paqarta për stabilitetin rajonal. Qëndrimi i tij pasqyroi retorikën e Beogradit, që ka kërkuar vazhdimisht të ruajë ndarjet etnike në Kosovë si një mjet presioni për agjendën e saj politike. Ky kundërshtim jo vetëm që pengoi të drejtën e Kosovës për të qeverisur territorin e saj, por gjithashtu minoi vlerat e unitetit dhe pajtimit që Perëndimi pretendon t’i mbështesë.

Burrat e Gjelbër e të Vegjël të Serbisë, dhe Dorëzimi Diplomatik i Jeff Hovenier
Ngjarjet e 24 Shtatorit 2023 shënuan një pikë kthese në mandatin e Hovenier-it. Në këtë datë, Serbia orkestroi një operacion paramilitar në stilin e Kremlinit në veri të Kosovës, duke nxjerrë paralele të frikshme me aneksimin e Krimesë së Ukrainës nga Rusia në vitin 2014. Sulmi, i udhëhequr nga Milan Radoiçiq dhe forca paramilitare të lidhura me Serbinë, synonin destabilizimin e Kosovës dhe forcimin e kontrollit serb mbi veriun e vendit. Pas këtij agresioni, qeveria e Kosovës veproi me shpejtësi për të siguruar rajonin, duke dislokuar forca të zbatimit të ligjit dhe duke riafirmuar integritetin e saj territorial.

Në vend që të mbështeste të drejtën e Kosovës për vetëmbrojtje, Hovenier kërkoi tërheqjen e forcave të saj të sigurisë. Veprimet e tij, të paraqitura si thirrje për de-përshkallëzim, në mënyrë efektive i dhanë Beogradit një fitore propagandistike dhe dobësuan pozicionin e Kosovës. Refuzimi i ambasadorit për të dënuar Serbinë në mënyrë të qartë dhe për të kërkuar llogaridhënie nuk ishte thjesht një dështim diplomatik; ishte një tradhti e parimeve që përbënin ndërhyrjen e NATO-s në vitin 1999 për të parandaluar përpjekjen e tretë të Serbisë për gjenocid në një popull të tretë në Ballkan. Duke ushtruar presion mbi Kosovën ndërsa e shpëtoi Serbinë nga llogaridhënia, Hovenier inkurajoi agresionin dhe destabilizoi një paqe të brishtë.

Bashkëpunim nëpërmjet Heshtjes: Sulmi në Ibër-Lepenc
Në nëntor 2024, fushata e destabilizimit të Serbisë u përshkallëzua me një sulm të qëllimshëm ndaj kanalit Ibër-Lepenc, një infrastrukturë kritike për furnizimin me ujë dhe energji të Kosovës. Ky akt sabotimi, i ekzekutuar me precizion ushtarak, ishte një përpjekje e qartë për të gjymtuar sovranitetin e Kosovës. Megjithatë, përgjigjja e Hovenier-it u karakterizua nga dykuptimësia. Ndërsa fillimisht dënoi sulmin, më vonë tërhoqi deklaratat e tij, duke refuzuar të emëronte Serbinë si autor. Gjuha e tij e kujdesshme “asnjë grup, shtet apo entitet nuk mund të përjashtohet” i dha besueshmëri fushatës së dezinformimit të Beogradit dhe hodhi dyshime të pa arsyeshme mbi qeverinë e Kosovës dhe masat mbrojtëse të saj.

Mesazhet e paqarta të Hovenier-it e dobësuan narrativën e sigurisë së Kosovës, duke krijuar një vakum ku provokimet e Serbisë mund të lulëzonin. Refuzimi i tij për ta mbajtur Serbinë përgjegjëse për agresionin e saj jo vetëm që dobësoi pozicionin ndërkombëtar të Kosovës, por gjithashtu inkurajoi veprime të mëtejshme destabilizuese. Sulmi ndaj kanalit, ashtu si çështja e Urës së Mitrovicës, nxori në pah përputhjen shqetësuese të Hovenier-it me agjendën e Serbisë, duke ngritur pyetje serioze për këndvështrimin e tij ndaj sigurisë ko
mbëtare të Republikës së Kosovës.

Leave a comment
Devijimi i një Diplomati: Mbështetja e Korrupsionit dhe Minimi i Integritetit
Mandati i Hovenier-it nuk është kufizuar vetëm në gabime gjeopolitike; ai gjithashtu është shënuar nga mbështetje shqetësuese ndaj figurave dhe entiteteve të lidhura me korrupsionin dhe krimin e organizuar. Mbështetja publike e ambasadorit Hovenier për Shkëlqim Devollin, një oligark kosovar nën hetim për keqpërdorime tregtare dhe shmangie tatimore, është një shembull flagrant. Kompanitë e Devollit, të dyshuara për minimin e Republikës së Kosovës përmes regjistrimit në Serbi dhe përhapjes së propagandës pro-Serbe, përbëjnë një kërcënim të drejtpërdrejtë për sigurinë kombëtare. Megjithatë, përqafimi i Hovenier-it ndaj Devollit ka ngritur dyshime mbi motivet dhe aleancat e tij.

Sjellja e ambasadorit është shtrirë edhe në mbështetje të heshtur për median si KLAN Kosova, e përfshirë në përhapjen e dezinformatave të përshtatura me interesat serbe. Mbrojtja e tij ndaj këtyre entiteteve nën maskën e lirisë së shtypit e ka ndihmuar atë të shmanget nga kritikat që do të mund të vinin nga gazetarët dhe grupet e shoqërisë civile, të cilët përndryshe mund t’i konsideronin veprimet e tij si një shkelje skandaloze ndaj aspiratave demokratike të Kosovës. Misioni i tij diplomatik përfshin gjithashtu korruptimin e përfaqësuesve të shoqërisë civile përmes donacioneve, darkave dhe çmimeve në këmbim të raportimeve të favorshme për të. Duke mbrojtur aktorët e korruptuar dhe duke minuar qeverisjen e pavarur, Hovenier ka krijuar një klimë mosbesimi dhe ka dobësuar aftësinë e Kosovës për të adresuar sfidat e saj në mënyrë efektive.

Hija e Richard Grenell dhe Spektri i Hipokrizisë Perëndimore
Veprimet e Hovenier-it nuk mund të shihen të izoluara; ato janë pjesë e një modeli më të gjerë të diplomacisë perëndimore në Ballkan, që me sa duket është duke i dhënë jetë pajtimit me krimin e organizuar dhe oligarkinë e autokracinë karshi parimit të së vërtetës, vlerave demokratike dhe drejtësisë. Lidhjet e tij me figura si Richard Grenell, diplomati kontrovers i epokës Trump i njohur për qëndrimin e tij pro-serb, sugjerojnë një përputhje me politika që minojnë pavarësinë e Kosovës. Trashëgimia e Grenell-it në ndërhyrje në punët e brendshme të Kosovës, përfshirë rolin e tij në rrëzimin e një qeverie të zgjedhur demokratikisht në Kosovë, hedh një hije të gjatë e të errët mbi mandatin e Hovenier-it.

Qasja e Perëndimit ndaj Serbisë, e karakterizuar nga stimuj financiarë dhe tolerancë diplomatike, nxjerr në pah hipokrizinë e angazhimit të tij në Ballkan. Ndërsa Serbia thellon lidhjet me Rusinë dhe sfidon sanksionet perëndimore, Kosova përballet me vëzhgim të sforcuar dhe presion të tepruar. Mandati i Hovenier-it ilustron këtë standard të dyfishtë, ku parimet e demokracisë dhe sovranitetit i nënshtrohen leverdisë gjeopolitike.

Në Jeffrey Hovenier, Kosova nuk ka parë një kujdestar të sovranitetit të saj, por një diplomat veprimet e të cilit kanë minuar në mënyrë të vazhdueshme interesat e saj. Mandati i tij është shënuar nga një model shqetësues i përputhjes me agjendën e Serbisë, mundësimi i korrupsionit dhe dryshku i themeleve demokratike që Kosova ka luftuar aq shumë për t’i ndërtuar. Hezitimi i tij për të përballur agresionin, i shoqëruar me mbështetjen e tij për narrativa përçarëse, e ka bërë atë një nga ambasadorët më skandalozë në historinë e Kosovës. Por, a e keni lexuar një vështrim të tillë kritikë në një nga mediat tona lidhur me të? Sigurisht që jo.

Koha për Diplomaci Parimore
Populli i Kosovës meriton një aleat që respekton integritetin e tij, mbështet aspiratat e tij dhe mbron parimet e demokracisë dhe drejtësisë. Veprimet e Hovenier-it i kanë shkelur këto vlera, duke e lënë Kosovën të cenueshme në një moment kritik të historisë së saj. Ndërsa kombi shikon drejt së ardhmes, ai duhet të kërkojë llogaridhënie dhe të sigurojë që partneritetet e tij të jenë të rrënjosura në respekt të ndërsjellë dhe ideale të përbashkëta. Koha për nënshtrim ka mbaruar. Koha për diplomaci parimore dhe dinjitet kombëtar është tani.

Ndërsa i themi lamtumirë Jeffrey Hovenier-it, është e qartë se mandati i tij në Kosovë nuk do të mbahet mend për forcimin e demokracisë, por për lënien pas të një gjurme mosbesimi, përçarjeje dhe skandali të pashoq. Aftësia e tij për të heshtur kritikët dhe për të formuar një narrativë që i shërben agjendës së tij, shpesh përmes stimujve (korrupsionit) financiarë ndaj shoqërisë civile, përfaqësuesve të OJQ-ve dhe mediave, ka penguar llogaridhënien e mirëfilltë. Manipulimi i tij i historisë së Kosovës është ndihmuar nga një rrjet mundësuesish, përfshirë OJQ-në SBunker dhe organizata të tjera të komprometuara, besnikëria e të cilëve ndaj transparencës dhe demokracisë është e errësuar nga korrupsioni. Fushatat e tyre shpifëse, përfshirë sulmet e synuara ndaj gazetarisë së pavarur për zbulimin e akuzave të dokumentuara që vënë në pikëpyetje integritetin e diplomacisë amerikane, pasqyrojnë një përpjekje më të gjerë për të shtypur kundërshtimet dhe për të mbrojtur sjelljet e tyre skandaloze e të pahijshme.

Por këtu, tek Revista Spotlight, Gunpowder Chronicles dhe The Frontliner, ne mbetemi të vendosur. Ne e zbulojmë të vërtetën pa frikë, pa anshmëri ose kompromis. Asnjë ndikim, manipulim ose burim nuk mund të lëkundë përkushtimin tonë për t’i mbajtur të kërkuar llogaridhënie ndaj atyre që mendojnë se janë të pa-prekshëm. Në një botë korrupsioni dhe dyfytyrësie, ne qëndrojmë të pa tundur, të paepur dhe të pakorruptueshëm. Për Kosovën dhe për vlerat e demokracisë dhe drejtësisë, historia nuk do të rishkruhet nga ata që përpiqen ta shtrembërojnë atë. Ajo do të tregohet, në gjithë të vërtetën e saj, këtu. Gjithmonë.

I dashur lexues, nëse vlerësoni përpjekjet e mia për të mbrojtur të drejtën tuaj për informim dhe të ardhmen e vendit tonë, ju ftoj të kontribuoni.

Mund të bëni një donacion ose të abonoheni me pagesë. Çdo kontribut juaj është një gur themeli për të vazhduar të raportoj ndershmërisht dhe të hedh dritë mbi çështjet që kanë rëndësi për të gjithë ne.

Gazetaria e pavarur ka nevojë për mbështetjen tuaj për të mbrojtur sigurinë kombëtare, etikën dhe cilësinë e të raportuarit dhe integritetin tonë si komb.

Faleminderit që besoni dhe përkrahni këtë kauzë!