Disa xhinde do më kallin,
në një pus të thellë me gurë,
po s’u thashë një këngë për Ballin,
jashtë nuk do më nxjerrin kurrë!
–
Ju nuk e kuptoni dot,
sa të madh e kam unë hallin,
edhe të kërkosh-është kot,
se s’gjen dot një këngë për Ballin!
–
Xhindet që më kanë burgosur,
s’e kanë fare me shaka,
do rri në pus i vulosur,
sepse Balli këngë s’ka!
–
Për të zgjidhur meselenë,
bëra vetë një me pahir,
xhindet ma kapën hilenë:
“S’është nga lufta-more bir!”
–
Nisi një xhind e më talli,
do të vulosesh përjetë,
po s’na the një këngë Balli,
që emra trimash të ketë!
–
Kështu fati më qe thënë,
nuk ka Zot që ma zgjidh hallin,
më kollaj të shkosh në Hënë,
se të gjesh një këngë për Ballin!
–
Ata që më kishin kallur,
nuk lëshonin pe një fije:
“S’duam këngë me Ball të tallur,
po një këngë trimërie!”
–
Po të tilla këngë s’ka,
nisa xhindet që t’i lus,
po ata s’dinin shaka,
dhe më vulosën në pus!
–
Pusi qe i errët shumë,
terr e lagështi për dreq,
po meqë sherr s’bëra unë,
xhindeve u erdhi keq!
–
Pesë a gjashtë erdhën plot,
folën nga një vrimë e zezë:
“Meqë këngë s’gjete dot,
duhet të gjesh një varrezë!”
–
Po kjo s’është fare problem,
u thashë unë me siguri,
e pastaj nisa t’ju them,
me dhjetëra në Shqipëri.
–
Mos u ngut-o qerrata,
se ende s’ta kemi thënë,
nuk i duam me këta,
po me ballistë që kanë rënë!
–
Si duket fati s’më ndiu,
që duart t’i jepja hallit,
ku ta gjeja unë i ziu,
varrezë me dëshmorë të Ballit?!
–
Edhe Balli ka dëshmorë,
u fola nga vrimë e zezë,
po askush nuk i ka mbledhur,
të prehen në një varrezë!
–
Bam e bum ma bënte zëmra,
se isha në hall vërtetë,
po hop u zgjova nga ëndrra,
mbytur në djersë e siklet!
–
Po një palo ëndërr ishte,
që mezi kishte të sosur,
për një këngë që Balli s’kishte,
do jetoja i vulosur!