Në një shfaqje të fundit të përgjegjësisë gazetareske, raportimi i KLAN Kosova për konfliktin Izrael-Palestinë në Rripin e Gazës përbën pikën më të ulët të raportimit modern, një devijim të theksuar nga parimet e së vërtetës dhe integritetit.

Raporti nga Gaza, i transmetuar më 11 Dhjetor 2023, nuk ishte asgjë më pak se një farsë teatrore, e maskuar si gazetari në vijën e parë të frontit.

Narrativa e reporterit pretendonte luftime intensive vetëm disa kilometra larg, megjithatë qetësia e mjeteve civile në sfond kundërshton hapur këtë pretendim.

Kjo dikotomi e theksuar jo vetëm që fyen inteligjencën e shikuesit, por gjithashtu shkel vetë etosin e gazetarisë përgjegjëse.

Mospërpuethshmëria midis rrezikut të paraqitur (mjetet shpërthyese që dëgjohen në sfond) dhe qetësisë së dukshme të reporterit përfshin një përpjekje të dështuar teatrore, i krijuar më shumë për emocion kinematografik sesa për të paraqitur realitetet e tmerrshme të një zone konflikti.

Shqetësuese është përdorimi i term-it “terroristë” për të përshkruar Hamasin, pa asnjë lloj konteksti ose njohjeje të natyrës dhe historisë së ngarkuar politikisht të lidhur me këtë term, që zbulon një anësi të hapur. Një raportim i tillë i njëanshëm, i privuar nga kuptimi historik, shërben jo për të informuar, por për të përhapur një narrativë të ç’orientuar. Kjo shkelje e etikës profesionale redukton një konflikt kompleks që është disa dekada i gjatë në një histori të thjeshtë, në mënyrë të njëanshme, reporteri dhe redaksia KLAN Kosova duket se nuk e kanë problem t’i privojnë shikuesit kosovarë nga e drejta për t’u informuar drejt dhe paanshëm në një përmbajtje më kuptimplote dhe të balancuar.

Ky veprim, i dukshëm i koreografuar për efekt dramatik, kalon kufirin nga raportimi në fabrikim të pastër. Është një moment teatri, i padenjë për realitetet e rënda të luftës dhe vuajtjeve. Veprime të tilla jo vetëm që mashtrojnë publikun, por gjithashtu bëjnë tallje me rreziqet shumë reale me të cilat përballen ata që jetojnë dhe raportojnë në zonat e konfliktit.

Mungesa e ndërhyrjes redaktoriale në këtë sharlatanizëm është një aktakuzë ndaj angazhimit të KLAN Kosova ndaj standardeve gazetareske. Duke lejuar që përmbajtja e tillë të transmetohet, ekipi redaktorial ka treguar një moskujdesje të shqetësueshme për saktësinë, të vërtetën dhe etikën. Kjo është një tradhti e besimit ndaj publikut, dhe një njollë në profesionin fisnik të gazetarisë. Por, kjo nuk është hera e parë që KLAN Kosova nuk heziton të njollosë gazetarinë. Raporti i Parlamentit Evropian, “Hartimi i Lajmeve të Rreme dhe Dezinformimit në Ballkanin Perëndimor dhe Identifikimi i Mënyrave për t’i Kundershtuar me Efikasitet,” shërben si një kompas për të naviguar në ujërat e turbullta të fushatave të dezinformimit. Ai në mënyrë të qartë nxjerr në pah KLAN Kosova si një shpërndarës i njohur i lajmeve të rreme dhe dezinformimit, i angazhuar në një sulm të kalkuluar ndaj shtetësisë së Kosovës, marrëdhënieve me Evropën dhe stabilitetit të brendshëm.

Ky raport i KLAN Kosova nuk është vetëm një dështim i një gazetari të vetëm ose një mediumi të vetëm; ai është simptomatik i një krize më të madhe në mediat e udhëhequra prej “tugjarësh” në Kosovë – një qasje senzacionaliste dhe e nxitur nga vlerësimet që përparëson spektaklin mbi substancën, narrativën mbi të vërtetën.

Si shikues dhe lexues, ne duhet të kërkojmë llogaridhënie.

Ne meritojmë një gazetari që ndriçon dhe informon, jo një që mashtron dhe argëton përmes manipulimit të fakteve dhe kontekstit.

Për fund, dua të them se raporti i KLAN Kosova nga Gaza është një rast shkollor i asaj se si nuk duhet të bëhet gazetaria. Është një shërbim i keq për audiencën, një shërbim i keq për profesionin, dhe më e rëndësishmja, një shërbim i keq për të vërtetën.