Shkrimtari, publicisti e veprimtari i mirënjohur Bedri Halimi, vitet e fundit është një ndër krijuesit më të frytshëm në letrat shqipe. Bedriu deri tani ka botuar 37 libra letrarë, publicistikë e shkencorë si dhe ka publikuar punime të shumta kulturore, letrare e shkencore, në revista të ndryshme të hapësirave shqiptare.
Në prag të festave të nëntorit ky shkrimtar sjell para lexuesve vëllimin më të ri poetik të titulluar “Mjegulla e natës”. Në këtë libër janë prezantuar 57 poezi të ndara në gjashtë cikle: Verbimi i dritës; Mëkatet e heshtura; Heroi im; Mjegull në Opojë; Lamtumirë trishtim; dhe, Gjurmë jete.
Cikli i parë i titulluar “Verbimi i dritës”, paraqet një koleksion të fuqishëm dhe shpesh poetikisht të ngarkuar me tensione filozofike, sociale dhe ekzistenciale. Secila poezi përshkruan tema të thella të jetës, vuajtjes, humbjes dhe kërkimit të kuptimit, duke përdorur simbole të forta dhe metafora të ndërlikuara. Disa poezi të këtij cikli i referohen ngjarjeve historike dhe politike, si “Portreti i Këngës së turpshme”, e cila përshkruan tragjedinë e 11 shtatorit në Amerikë dhe pasojat e kësaj tragjedie, duke e përdorur metaforën e gjarpërinjve dhe djajve që shfaqen si simbol i keqkuptimeve dhe shkatërrimeve të shkaktuara nga konflikti.
Simbolika dhe imagjinata janë të pranishme në shumë poezi të këtij cikli. Elementet natyrore si qielli, toka, dielli dhe hëna, pasqyrojnë ndjenjat e brendshme të individit dhe tensionet e shoqërisë. Ato simbolizojnë ngjarjet e jetës që lëvizin midis dritës dhe errësirës, shpresës dhe trishtimit.
Në përgjithësi, një ndjenjë e thellë humbjeje dhe dhimbjeje është e pranishme në shumë poezi, që përshkruajnë vuajtjen përmes një lëvizjeje të vazhdueshme mes kujtimit dhe realitetit të acartë. Ky cikël është një udhëtim shpirtëror dhe filozofik që përballet me natyrën e jetës dhe ekzistencës, duke përdorur simbole dhe metafora të fuqishme për të shprehur ndjenjat e humbjes, dhimbjes dhe kërkimit të kuptimit.
Në ciklin “Mëkatet e heshtura”, autori shtron një mori temash të thella ekzistenciale dhe shoqërore, duke u përqendruar në kërkimin e kuptimit dhe përballjen me ndjenjat e humbjes, dhimbjes dhe vuajtjes. Poezitë përmbajnë një atmosferë të thellë filozofike, ku heshtja, dhimbja dhe reflektimi janë ndër elementët kryesorë.
Përjetimi i “zjarrit” shpesh lidhet me pasionin, vuajtjen dhe shkatërrimin, por gjithashtu me mundësinë e pastrimit dhe rigjallërimit. Në tërësi, “Mëkatet e Heshtura” është një cikël i thellë poetik që ndërlidh temat e dhimbjes, shpresës, identitetit dhe përballjes me të kaluarën. Poezitë janë një meditim mbi natyrën e ekzistencës, duke përdorur figura të fuqishme dhe një kërkim të thellë për kuptimin e jetës, edhe në errësirën më të thellë të saj.
Cikli i tretë, “Heroi im”, përmban poezi dramatike që reflektojnë përjetimet e popullit shqiptar të Kosovës gjatë periudhës së luftës dhe pasojat e saj. Temat kryesore janë lufta, vuajtjet, humbjet dhe dashuria për atdheun, që shpalosen me një intensitet emocional të jashtëzakonshëm. Poezia është e mbushur me metafora të fuqishme, përshkrime tronditëse dhe refleksione mbi dhimbjen, shpirtin e pavdekshëm të popullit dhe dëshirën për liri.
Ky cikël poezish është një refleksion i pasur dhe emocionues mbi luftën dhe pasojat e saj, duke e paraqitur vuajtjen, dhimbjen dhe shpresën në një kontekst historik dhe kombëtar. Autori përdor një gjuhë të pasur dhe poetike për të shpërfaqur vuajtjet e popullit të Kosovës, nderimin për ata që sakrifikuan për liri, dhe kërkimin për drejtësi dhe shërim.
Cikli “Mjegull në Opojë” është një reflektim i thellë dhe i ngarkuar emocionalisht mbi realitetin shoqëror, historik dhe ekzistencial. Poezitë në këtë cikël eksplorojnë tema të luftës, vdekjes, tradhtisë dhe kërkimit të shpëtimit në një botë të përshkruar në mjegull dhe errësirë.
Nëpërmjet këtyre poezive, autori përshkruan idenë e pavdekësisë dhe ndjenjën që është e pamundur të ndalesh përtej vdekjes, me një atmosferë filozofike dhe meditative mbi natyrën e ekzistencës. Poezitë janë një reflektim i fuqishëm mbi një shoqëri të traumatizuar nga lufta, tradhtia dhe dhimbja, duke paraqitur një luftë mes errësirës dhe dritës, mes kujtesës dhe harresës.
Në ciklin “Lamtumirë trishtim”, autori trajton tema të trishtimit, revoltës, humbjes dhe vetmisë. Poezitë pasqyrojnë një angazhim të thellë ndaj historisë dhe fatit të shoqërisë. Ato janë të mbushura me një gjuhë të fuqishme dhe ndjeshmëri ndaj realiteteve shoqërore dhe emocionale..
Cikli i fundit,“Gjurmë jete”, pasqyron një reflektim të thellë mbi jetën, dhimbjen, dashurinë dhe sakrificat, me një fokus të veçantë në vuajtjet dhe përkushtimin e nënës, si simbol i rezistencës dhe qëndresës. Poezitë janë të shkruara me një gjuhë të thjeshtë por të fuqishme, ku emocionet shprehen në mënyrë të hapur dhe të drejtpërdrejtë.
Poezitë e këtij cikli por edhe të mbarë librit, janë një homazh për jetën, për sakrificat dhe për atë që mbetet pas nesh, si kujtime dhe si gjurmë që udhëzojnë të tjerët. Ato pasqyrojnë një pasion të thellë për atdheun dhe nderimin ndaj atyre që kanë kaluar përmes mundimesh, ndërsa mbartin një ndjenjë të thellë humbjeje dhe mundësie për ripërtëritje.
Si përfundim, mund të themi se vëllimi poetik “Mjegulla e natës” është një udhëtim i thellë shpirtëror dhe filozofik që e shoqëron lexuesin përmes ngjarjeve jetësore dhe historike të kombit. Poezitë janë një thirrje për të kuptuar natyrën e ekzistencës dhe për të ruajtur kujtimin e asaj që ka ndodhur.
Për fund, autorit i uroj suksese të reja në krijimtarinë letrare dhe presim libra të tjerë nga pena e tij, ndërsa lexuesve një lexim çlodhës.
Prishtinë, nëntor 2024