Shkruan: Prof. Dr. Abdulla Mehmeti
4 tetor2022
Për studime dhe reflektim
Përbërja e popullsisë në katër qytetet shqiptare, Shkup, Kumanovë, Tetovë dhe Gostivar, në vitin 1913

Kjo ka qenë afërsisht përbërja e popullsisë së qyteteve në Vilajetin e Kosovës të Perandorisë Osmane, para aneksimit të këtyre trojeve etnike shqiptare nga Serbia, në vitin 1913.
Gjendja e sotme është shumë ndryshe, jo vetëm nga politika antishqiptare e Serbisë së atëhershme, por edhe e ish-Mbretërisë së Jugosllavisë dhe ish-Republikës Socialiste të Maqedonisë nën ish-Federatën e Jugosllavisë, nga viti 1945 – 1991. Edhe gjatë tri dekadave të transformimit demokratik, 1991 – 2022, politika demografike në Maqedoninë Veriore nuk ka ndryshuar.
Me këtë rast, për reflektim në ditët e sotme, ju përkujtojmë se përbërja e popullsisë në katër qytetet në Maqedoninë Veriore të sotme, në vitin 1913 ka qenë:
SHKUPI: Shqiptarë – 105,205, Serbë – 255, Bullgarë – 28,244, Turq – 5,363, Grekë – 650, Çifutë (hebrenj) – 567, Boshnjakë – 1,400, Rumunë (vllahë) – 56. Gjithsej banorë: 141,742.
Shqiptarë afër 75%;
KUMANOVA: Shqiptarë – 23,712, Serbë – 2226, Bullgarë – 11,562, Turq – 582. Gjithsej: 38,082.
Shqiptarë mbi 62%;
TETOVA: Shqiptarë – 62,954, Serbë – 6,412, Bullgarë – 6,417. Gjithsej: 75,783 banorë.
Shqiptarë mbi 83%;
GOSTIVARI: Shqiptarë – 28,380, Serbë – 5,185, Bullgarë – 2635. Gjithsej: 36,200.
Shqiptarë mbi 78%.
Nga këto statistika të asaj kohe, asnjë banor në qytetin e Tetovës dhe të Gostivarit nuk është regjistruar me përkatësi turke, vllahe, boshnjake dhe rome.
Në këto të dhëna statistikore nuk bëjnë pjesë qytetet që atëkohë kanë qenë pjesë e Vilajetit të Manastirit.
Përkatësia etnike maqedonase, siç njihet sot, atëkohë ka qenë e panjohur.