Xhemil Zeqiri është një veprimtar i shquar i çështjes kombëtare shqiptare, i cili ka kaluar gati një jetë të tërë në mërgim. Jeta e tij është një dëshmi e përkushtimit të jashtëzakonshëm ndaj atdheut dhe kombit shqiptar. Ai ka qenë aktiv në ngjarjet politike të Kosovës dhe ka mbështetur lëvizjet kombëtare, veçanërisht pas vitit 1981, kur rinia e Kosovës kërkonte pavarësinë. Xhemili ka paguar çmimin e lartë për këtë përkushtim, duke u ndjekur dhe persekutuar, por kurrë nuk ka devijuar nga qëndrimet e tij atdhetare.
Për Xhemilin, kombi dhe Atdheu janë më të rëndësishme se çdo gradë shkencore ose pozita shoqërore. Ai është një veprimtar i pa lodhur dhe i pathyer, i cili nuk është i angazhuar në ndonjë parti, por është gjithmonë në mbrojtje të të drejtave të njeriut dhe të drejtat kombëtare. Ai ka bërë kontakte me gazetarë, politikanë dhe diplomatë të huaj dhe është njohur për analizat e tij të thella dhe për pozitat e qarta që mban ndaj padrejtësive.
Xhemili është një simbol i pastërtisë njerëzore dhe atdhetarizmit, duke jetuar për një Shqipëri të bashkuar dhe të lirë, siç ishte para vitit 1913. Ai ka mbrojtur gjithmonë luftën çlirimtare të popullit shqiptar, sidomos pas shpalljes së luftës nga UÇK-ja, duke i quajtur ata çlirimtarë, dhe duke kundërshtuar qëndrimet e padrejta të botës ndaj tyre që në fillim e konsideronin si organizatë terroriste.
Pavarësisht mërgimit, Xhemil Zeqiri vazhdon të luftojë për çështjen kombëtare dhe për pavarësinë e Kosovës, duke mbetur një figurë e pazëvendësueshme dhe një model i veprës dhe përkushtimit atdhetar. Jeta e tij është një shembull i dashurisë për atdheun dhe i sakrificës, dhe nëpërmjet veprave të tij, ai ndihmon që mesazhi i heroizmit dhe patriotizmit të mbetet i gjallë.
Libri i Xhemil Zeqirit, “Në mbrojtje diplomatike të çështjes shqiptare”, ofron një pasqyrë të thellë dhe të fortë mbi angazhimin e autorit në mbrojtjen e çështjes kombëtare shqiptare, përmes një veprimtarie diplomatike dhe atdhetarie të palodhur. Titulli i librit mund të krijojë përshtypjen se është një vepër e një diplomati të karrierës ose politikan, por në realitet, Xhemil Zeqiri është një njeri i thjeshtë, pa tituj të lartë akademikë dhe pa një karrierë diplomatike formale. Ai është një veprimtar i palodhur, një atdhetar i përkushtuar, dhe një figurë e rëndësishme për mbrojtjen e çështjes shqiptare, sidomos në qarqet diplomatike të vendeve skandinave.
Nëpërmjet këtij libri, Zeqiri zbërthen angazhimin e tij për çështjen kombëtare, ku denoncon figurat e njohura shqiptare që, sipas tij, kanë pasur legjitimitet popullor, por që kanë bërë të kundërtën, duke minuar kauzën shqiptare. Ai e lufton hipokrizinë dhe shkeljen e të drejtave të shqiptarëve, veçanërisht në Kosovë dhe Maqedoni, duke përfshirë fakte historike dhe duke e përplasur me argumente të fuqishme padrejtësinë që i është bërë popullit shqiptar në konferencat ndërkombëtare si ato të Berlinit, Londrës dhe Versajës.
Autori i shfrytëzon shkrimet, artikujt, dhe letrën si mjete të forta për të mbrojtur të drejtat e shqiptarëve, dhe për të demaskuar figurat fallco që, ndonëse pretendonin të ishin mbrojtës të çështjes kombëtare, në fakt ndihmonin armiqtë e shqiptarëve. Në librin e tij, Zeqiri argumenton se shqiptarët nuk janë aspak të ardhur në trojet e tyre, por se ata janë pasardhës të ilirëve dhe se sllavët janë ata që kanë ardhur në këto territore si kolonë.
Një nga aspektet më të rëndësishme të librit është angazhimi i Xhemil Zeqirit për ta sensibilizuar opinionin ndërkombëtar për situatën e shqiptarëve, duke argumentuar se nuk janë shqiptarët ata që ushtrojnë dhunë ndaj sllavëve, por përkundrazi, sllavët kanë ushtruar dhunë dhe gjenocid ndaj shqiptarëve për më shumë se një shekull. Libri është një thirrje për drejtësi dhe një apel për bashkimin e shqiptarëve, për realizimin e të drejtave të tyre, dhe për pavarësinë e Kosovës, si dhe për njohjen ndërkombëtare të saj.
Në këtë kontekst, Xhemil Zeqiri është një figurë që, megjithëse nuk ka një arsimim të lartë dhe nuk është një diplomat i njohur, ka ndikuar në mënyrë të fuqishme dhe të pasionuar për të mbrojtur kauzën shqiptare në arenën ndërkombëtare, duke u bërë një simbol i pasionit dhe përkushtimit ndaj kombit. Angazhimi i tij është një shembull i qartë i veprimtarisë të pastër atdhetarizmi, që nuk kërkon tituj e grada, por veprim dhe përkushtim të sinqertë për lirinë dhe pavarësinë e kombit shqiptar.
Xhemilit i urojmë shëndet e jetë të gjatë ndërsa organizatorët e këtij promovimi i përgëzoj duke u thënë se ata që nderojnë e respektojnë veprimtarinë atdhetare të Xhemilit, janë të nderuar dhe nuk thuhet rastësisht i nderuari të nderon!

Tetovë, 21 nëntor 2024