I
I pa thyeshmi ynë Kryehero
Trimat Leka i Madh dhe Pirro
Paraardhës t’arbërve i dinte
Trimëria e tyre n’zemër i flinte
–
Gjergj Kastrioti Kryeylli ynë
T’pakufishme pati trimerinë
Mposhti t’Lindjes Perandori
Me shokë nderoj tokën Arbëri
–
Gjergji ushtarët e shokët e tijë
Mundën në një luftë dyqindmijë
Guximi i arbërve armiqt tmerroj
Zëri i fitorëve Europën dritheroj
–
Shpata e Gjergjit ishte vetetimë
N’kokat e armiqëve bubullimë
Kruja Kështjella Arbëria Shënjteri
Rrnofsh sa vet jeta Shqipëri
II
Çohu Gjergj shiqo Shqipërinë
Nuk perngjanë më n’Arberinë
N’çdo krahinë qytet dhe fshat
Shtepi turke n’rrafsh e shpat
–
Çohu Gjergj shiqo shqiptarët
Shumë nga ta harruan t’parët
N’pushtuesë janë dashuruar
Kulturën ua kanë perqafuar
–
Çohu Gjergj shpeto shqiptarët
Nuk përngjajnë më n’baballarët
Me sy hapur shkojnë pas turkut
Si kope delesh n’gojë t’ujkut
–
Çohu Gjergj sa nuk është vonë
Mbushja mendjen popullit tonë
Prap me e dasht Shqipërinë
Si arbërit dikur moti Arbërinë
–
Çohu Gjergj se ne jemi n’rrezik
Shpejt harrojmë çdo armik
Njëri tjetrit i shprehim smirë
Fetë armike mbajmë me dëshirë
–
Çohu Gjergj shiqo politikanët
T’mbulojnë ty kur vinë sulltanët
Kokë me kokë bashkë nuk ulën
Grekut dhe sllavit i perkulën
–
Çohu Gjergj bre sa më parë
Na janë bërë shumë bajraktarë
Një godet “thumb tjetri patkon”
Shqipëria sështë siç ti dëshiron
–
Çohu Gjergj e lësho kushtrimin
Shqiptarët t’fitojnë vetkthjellimin
Si arbërit dikur me ty në ballë
Popull besnik e atdhetar i rrallë