Ndarja nga jeta e diplomatit dhe intelektualit të shquar, Shaban Murati, është një humbje e madhe jo vetëm për diplomacinë shqiptare, por edhe për mendimin kritik dhe reflektimin e thellë mbi fatet e kombit. Jeta e tij ishte një përpjekje e pandalur për të kuptuar dhe formësuar rrjedhat e historisë sonë, një betejë e vazhdueshme për të vënë në pah të vërtetën dhe drejtësinë në politikën e jashtme shqiptare.
Në filozofi, Kant-i na mëson se liria dhe morali janë themelet e një shoqërie të ndritur. Murati, me punën dhe angazhimin e tij, mishëroi këtë parim: ai kërkoi gjithmonë një diplomaci të bazuar në parime, jo në kompromise të dobëta; në të vërteta të argumentuara, jo në narrativa të manipuluara. Analizat e tij, shpeshherë larg konformizmit dhe politikës së ditës, ishin zëri i një intelektuali të lirë, i cili nuk u ndal asnjëherë së kërkuari një qasje më të mençur për të ardhmen e Shqipërisë dhe shqiptarëve.
Shaban Murati nuk ishte vetëm një diplomat; ai ishte një mendimtar, një vëzhgues i thellë i botës dhe një kritik i kujdesshëm i mekanizmave që formësojnë fatin e popujve. Humbja e tij na kujton se vlerat e mendimit të lirë dhe integritetit intelektual janë gjithnjë të rralla dhe të çmuara.
Ndihma e tij për mua gjatë kohës sa isha student, ka qenë e jashtëzakonshme. Kur po shkruaja temën e masterit gjatë vitit 2018, më ka ndihmuar në çdo aspekt.
Siç thoshte Seneka, “Nuk është e rëndësishme sa gjatë jetojmë, por si e jetojmë jetën.” Murati jetoi me dinjitet, duke dhënë kontributin e tij për kombin dhe duke lënë pas një trashëgimi që do të frymëzojë brezat e ardhshëm.
Qofsh i Parajsës!